ලෝකයේ නන් දෙස විහිදී පැතිරී තිබෙන කෙටි කවිය පිළිබඳ සංවාදයක යෙදෙන්නේ නම්, මුදු මානවීය ගුණය හාත්පස විහිදුවා සුඟද හුඟද ප්‍රස්තුත කරගෙන හෘදයාංග්‍රාහී තෙත් කළාපයම වාසභූමිය කරගත් ප්‍රකට ජපන් කවියා වන කොබයාෂි ඉසා තරමටම ගැනෙන අන් කවියෙකු නැති තරම්ය. (මෙහිදී අපේ දෙටු කවි ආරියවංශ රණවීරයන්ගේ දෑසද මහත් සේ ව්‍යාප්ත වූවක් බවද පැවසිය යුතුය)
එබැවින් ඉසා පිළිබඳ “කොහොමදැ”යි පවසනු වස් පහත කවි ත්‍රිත්වය වචනාර්ථයෙන් දක්වා සිටිමි.
*Under shady trees
Sharing space with a butterfly
this ,too ,is a karma
සෙවනැති තුරක් අස
සමනලයෙකු හා
වෙසෙනු වුව
කර්මයයි
*I know everything
about the old householder
even his shiver
දැන සිටිමි
පැරණි ගෙහිමියා සතු
සියලු තතු
ඔහුගේ වෙවුලුමද
*Beautiful full moon
nothing extraordinary
to the old scarecrow
අලංකෘත පුරහඳ
වෙසෙස් කිසිවක් නොදකින
මහලු පඹයා
ඉතින් මේ සුනිල මිණි පිළිබඳ
කෙටි කවිය මලක් වැනිය. එය පෙත්තෙන් පෙත්ත දිග හැර බැලිය යුත්තකි. එය ලිහෙන ලිහෙන කල්හි නෙ දිසා වෙත දිවෙයි.
කොබයාෂි ඉසාගේ මෙන් නිවුන්හැල්ලගේ ද කාව්‍ය මඟ අතිශය සුමට, සෞමය තෙත් කළාපය හරහා වැටී තිබෙන බවට සුනිල මිණි උදාහරණ සපයන බව මගේ හැඟීමයි.
ඉතින්
වසන්ත ප්‍රියංකර නිවුන්හැල්ල ගේ කෙටි කවි කළඹින් තරමක් ගෙන මම ඔබ අත තබමි.ඒ එමල් රුවෙන් කවරාකාරද, කවර දෙසට සුවඳ විහිදවන්නේ දැයි ඔබටම විනිශ්චය කරගනු පිණිසය.
2 මා මුහුණෙහි
අම්මාගේ මුහුණ
වෙිදනාව කැඳවන
කැඩපත
6 සඳ පහන් රැයෙහි
වැඩි වැඩියෙන්
ඉවුරුවල තෙරපෙන
ගඟදිය
10නාය ගිය පෙදෙස්වල
ආයෙමත්
මල් පිපෙන්නට
පටන් අරගෙන
12 ඔබ නික්ම යන
ගුවන් යානය
හැම යානයකටම වැඩිය
දෙදරුම් කන හඬ
17සිහිනයෙන්
දකිනවිට පවා
ඔබ ළඟ
මල් සුවඳ
16හෙට
හිමි
ගෙදර එන දවස
කිලිටි ඇඳ ඇතිරිලි
සෝදන
ඇය
32 ටැංකි පතුලේ
රන් වන් මසුන්ගේ
කළු සෙවණැලි
63 රාත්‍රියෙහි
සමීපව ඇසෙයි
දුර ගමන් යන
තවලමක හඬ
43 අසල්වැසි නිවසක
පොකුණ තුළ
ලස්සනට පෙනෙයි
පුරහඳ
53 විභාගය
නිම වූ දා
රැයෙහි
කණමැදිරි
ගණන් කරන
පුංචි දරුවෙක්
ජගත් සී. ජයසිංහ