අන්නාපුර්ණා මොහාන් – Annapurna Mohan,

තමන් ආස කරන තමන්ගෙ වටිනා රන් ආභරන කාගෙවත් දරුවන්ගෙ අධ්‍යාපනය සදහා විකුණන පාසැල් ගුරුවරියො ලංකාවේ ඉන්නවද ? ඒක නම් මම කියන්න දන්නෙ නෑ හැබැයි ඉංදියාවේ එහෙම අය ඉන්නව. ඔව් මේ ඉන්නෙ. මේ සුවිශේෂි ගුරුවරියව අපිට හමුවෙන්නෙ තමිල්නාඩුවේ විල්පුරම්වල Kandhadu ගමේ රජයේ පාසැලින්. තමිල්නාඩුව කියන්නෙ 1950 ඉදන් මේ වෙනකන් ළමයි පැසැල් වලට එන්නෙ නැති නිසා ඉස්කෝල 45 ක් වහලදාපු ඉංදියානු ප්‍රාන්තයක්.

අන්නාපුර්ණා මොහාන් කියන තරුණියගෙ තාත්තා විශ්‍රාමික හමුදා වෛද්‍යවරයෙක්. එයා හමුදා සේවයේ ඉන්න කොට රැකියාවෙන් පස්සෙ කළේ ගෙදර වෛද්‍ය සායනයක් දාල දුප්පත්තුන්ගේ ලෙඩ රෝග වලට ප්‍රතිකාර කරපු එකයි. පටන් ගැන්මෙදි එයා ගත්ත ලෙඩිඩුන්ගෙන් රු.5 ක් ඊට පස්සෙ ඔහු විවාහ වුනාට පස්සෙ ඒක දෙගුණයක් කළා. අවසානෙ 2000 වසරෙදි මනුස්සය ඒක රු. 50 ක් කරල තිබුන 2000 අවුරුද්දෙ ඉංදියානු චැනල් සෙන්ටර් එකක රෝගියෙක් පරීක්ෂාවට විතරක් රුපියල් 1000 ක් විතර අය කරන කොට මේ මනුස්සයා බෙහෙතුත් දීල ගත්තෙ රුපියල් 50 යි එයාගෙ මේ සමාජ සේවය නිසා තමන්ගෙ දුව ආසකරපු වෛද්‍ය වෘත්තියට යන්න විශ්වවිද්‍යාලයට ගෙවන්නවත් මිනිහ ලක්ෂ එකහමාරක් ඉතිරි කරල තිබුනෙ නෑ ඒ නිසා දුවට සිද්ධවුනා වෙනත් විෂයක් තෝරගන්න. හැබැයි මේ නිසා දුව හිටියෙ තාත්ත එක්ක කේන්තියෙන්.
කොහොමෙන් හරි අන්නාපුර්ණා මොහාන්ට එකවර ආව වෘත්තීන් දෙකක් තෝරගන්න. එකක් ගුරු වෘත්තිය අනික සමාගමක විධායක ශ්‍රේණියේ රැකියාවක්. එයාටත් තිබුණ අර තාත්තගෙම සමාජයට සේවය කිරීමට ඇති වුවමනාව. ඒ නිසා ඇය තෝරාගත්ත ගුරු වෘත්තිය. ඇගේ පත්වීම කන්දාදු කියන ගමේ පාසැල විෂයය ඉංග්‍රීසි, ශ්‍රේනීය 3 වසර.
ඇය මුලින්ම කළේ දරුවන්ට ආස හිතෙන පන්ති කාමරයක් නිර්මාණය කිරීම. මේ සදහා අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශය සතපහක් දෙන්නෙ නෑ. නමුත් ඇගේ ඉලක්කය බලවත්. ඒ නිසා ඈට තමන් සතුව තිබූ රන් ආභරන විකුණන්න සිද්ධවුනා රුපියල් එක්ලක්ෂ හැත්තෑ දහසකට. ඇය ඒ මුදලින් ගෙනාව නවීන පුටු, බංකු පැසැල් කාමරයේ පොලොවට ටයිල්, ස්මාර්ට් බෝඩ්, සහ දරුවන්ට ඉංග්‍රීසි පොත්පත්. දැන් ඒ 3 වසරේ පන්ති තාමරය බලන්න ලස්සනයි පුද්ගලික විද්‍යාලයක පන්ති කාමාරයක් පවා ඒකට පරාදයි. මේ ලස්සන පරිසරය තුළ ඇය ළමයින්ට ඉගැන්නුව පළමුවෙන්ම ඉංග්‍රීසි භාෂාව උචිචාරණය කරන්න. ඇය ඉංදියානු ඉංග්‍රීසි උචිචාරණය ප්‍රතික්ෂේප කරල ළමයින්ට කියල දුන්නෙ බ්‍රිතාන්‍ය උචිචාරනය. ඇගේ ඉංග්‍රීසි විෂය වෙලාවෙ පන්තියේ කාටවත් ඉංදියානු භාෂාව තහනම්. විෂය වෙලාව ඉවරවෙනකන් ළමයි ගොත ගසමින් වරද්දමින් මේ විදේශිය භාෂාව පුහුණු වුනා.

ඊටත් පසුව ඇය ඉංග්‍රීසි භාෂාව අඩංගු රූප සටහන් සහිත සංයුක්ත තැටි 1000 ක් පන්තියේ ළමයින්ට බෙදල දුන්න. ඇය ඒවට කිව්වේ බිය රහිත ඉංග්‍රීසි කියල.. අන්නාපුර්ණා හිතුව දැන් තවත් ඉසස්රහට යායුතුයි කියල. ඉතින් ඇය මේ ග්‍රාමීය ළමුන් සදහා ටැබ් 4 කුත් ලැප්ටොප් දෙකකුත් මිලට ගත්තා. වසර අවසානයේ ඇගේ පන්තියේ සියලු දරුවෝ ඉංග්‍රීසි ව්‍යක්ත ලෙස භාවිතයට පුරුදු වුනා. මෙන්න මේ වෙලාවෙ තමයි තමිල්නාඩු අධ්‍යාපන ලොක්කෙක් ඇවිල්ල ඇයට කිව්වේ මේ විකාරය නතර කරන ලෙසත් අනිත් පන්ති කාමර වගේ මේකත් සාමාන්‍ය කරන්නත් ඇය ඉංග්‍රීසි උගන්වන හැඩය වෙනස් කරන්නත්.

මේ වැඩෙන් ඇය අන්තයටම කලකිරුනා. ඇය තීරණය කළා ගුරු වෘත්තීයෙන් අස්වෙන්න. නමුත් ඇයට දුකයි ඇගේ මේ මාර්ගයේ පැමිණ ඇගේ පන්තියේ ළමයින් මොනතරම් දක්ෂ විදිහට දැන් මේ විදෙස් භාෂාව භාවිතා කරමින් ඉන්නවද කියන එක ගැන. එහි මතක සටහනක් විදිහට ඇය ළමයින් සමග දීර්ඝ ලෙස ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන් කතාකරන අයුරුත් ඔවුන් කිසි පැකීලීමක් නැතිව ඇය උත්තර දෙන අයුරුත් දැක්වෙන වීඩියෝවක් ඇගේ ජංගම දුරකතනයෙන් පටිගත කළා. ජංගම දුරකථනයකින් පටිගත කලත් ඒ වීඩියෝවේ හරි අපූරුවට තිබුණා. දැන් කොහොමත් එකයිනෙ ඇය අස්වෙන්නන ඉන්නෙ. ඉතින් ඇයට ආස හිතුන තමන් මේ කරපු වීඩියෝව ඇගේ ඒ කියන්නෙ අන්නා පුර්නාගේ Face Book ගිනුමට දාන්න. ඒ වගේම 2014 වසරෙදි ඇය ඒක අන්තර්ලයට මුදා හරිනව. ඒ තමයි ඇගේ ජීවිතයේ හැරුවුම් ලක්ෂය.

වෛරසයක් වගේ පැතිර ගිය මේ වීඩියෝවෙන් ඇයටත් පාසැලටත් දසතින් ප්‍රශංසා ගලා ආවා විදෙස් රටවල් ඉංදියානුවන් මේ 3 වසරේ ඉංග්‍රීසි භාෂාව ව්‍යක්ත ලෙස හසුරුවන දරුවන් දැකල පුදුමවුනා. ඔවුන් මේ දරුවන්ට මුදල් ආධාර සහ පාසැලට පරිත්‍යාග එවන්න පටන්ගත්තා තමිල්නාඩු අධ්‍යාපන අමාත්‍යංශයේ ඉහළම පුටු මේ නිසා රත්වුනා. ඇයව, ඇගේ ක්‍රමය සහ හැඩය ඔවුන්ට දැන් අගය කරන්න සිද්ධවුනා, හරියට බෝටිටුව පෙරලුනාම පෙරලුන පැත්ත හොදයි කියන ජාතියේ කටිටය.
ඊටත් පස්සෙ ඔවුන්ට සිද්ධවුනා මේ ඉගැන්වීම පි්ලිබද විශේෂ සම්මන්ත්‍රණ ලෑස්ති කරන්න තමිල්නාඩුවෙි දිස්ත්‍රික් ප්‍රධාන ඉංග්‍රීසි උපදේශිකාවක් බවට අන්නා පුර්ණා පත්වුනේ අන්න එහෙමයි. ඒකෙ ගෞරවය Face Book එකට.

අන්නාපුර්ණා කියන්නෙ දැන් තමිල්නාඩුවේ ගුරු තරුවක්. ඇය ඉන්න පාසැලට ළමයෙක් දාගන්න සල්ලිකාර දෙමවුපියොත් දැන් පොරයක. මේ නිසා ඇගේ එක් පන්තිකාමරයක ඉංග්‍රීසි විෂයට ඉන්නව දරුවන් 100 ක්. 2019 ඇය ඉංදියා ටුඩෙි පුවත්පතට මෙහෙම කියනවා,
‘‘මගේ හදවත දිනාගෙන මගේ ජීවිතය සදහටම වෙනස් කළ මේ සංවේදි දරුවන්ට මම ආදරෙයි. දැන් මම මෙම රැකියාව සේවාවක් ලෙස සලකමි. මගේ පියා ජනතාවට සේවය කිරීමෙන් ලද ප්‍රීතිය කුමක්දැයි මට දැන් තේරුම් ගත හැකිය. මට වෛද්‍ය විෂය සඳහා රුපියල් ලක්ෂ 1.5 ක් ගෙවීමට ඔහුට නොහැකි වීම ගැන ඔහු සමග පැවති මගේ කෝපය පහව ගොස් ඇත. ඒ වෙනුවට, මම සෑම දිනකම ඔහු ගැන සිතමි. (ඔහු 2014 දී අභාවප්‍රාප්ත විය) මට සිදුවන සෑම යහපත් දෙයකටම මම ඔහුට අනේකවාරයක් ස්තූතිවන්ත වෙමි. ඒ වගේම ඉංදියානු රජයේ පාසල්වල ඉගැන්වීමේ ප්‍රමිතීන් පෞද්ගලික පාසල්වල තරම් හොඳ නැත. මේ හේතුව නිසා දෙමව්පියන් නොමිලේ ලබා ගත හැකි අධ්‍යාපනය අතෑර දමා රුපියල් ලක්ෂ ගණනක් පුද්ගලික පාසැල් වලට නිකරුනේ ගෙවමින් සිටී එහෙත් සුළු පරිශ්‍රමයකින් පමණක් අපිට රජයේ පාසලකට පෞද්ගලික පාසලක වඩා හොද විටිනා, ගුණාත්මක අධ්‍යාපනයක් ලබා දිය හැකිය. ඒ බව මම ඔප්පු කර තිබේ. ” කීර්තිමත් විද්‍යඥයකු හා අපේ ඡනාධිපතිව සිටි අබිදුල් කලාම් මෙසේ කියා තිබේ. ‘‘ ‘ගුරු වෘත්තිය ඕනෑම මිනිසකුගේ චරිතය, දක්ෂතාවය, සහ අනාගතය තීරණය කරන ඉතා උතුම් වෘත්තියකි. මා මියගිය පසු ජනතාව මා ගුරුවරයෙක් ලෙස සිහිපත් කරනවානම් එයට වඩා වෙනත් කිසිදු ගෞරවයක් මට අවශ්‍ය නැත. මම අපේක්ෂා නොකරමි ‘‘

උපාලි ජයසිංහ